መዝሙራት ዘዳዊት ፪:፲፪

^፲፪ አጽንዕዋ ለጥበብ ከመ ኢይትመዓዕ እግዚአብሔር ወኢትትሐጐሉ እምፍኖተ ጽድቅ ሶበ ነደት ፍጡነ መዓቱ::