መዝሙራት ዘዳዊት ፪:፲፪

፲፪ አጽንዕዋ ለጥበብ ከመ ኢይትመዓዕ እግዚአብሔር ወኢትትሐጐሉ እምፍኖተ ጽድቅ ሶበ ነደት ፍጡነ መዓቱ::